ماهی گیدر

ماهی گیدر به عنوان یکی از مرغوب ترین ماهی های نژاد تن در آبهای نیمه سطحی گرمسیری اقیانوس های گرم جهان زندگی می کنند.
در بنادر جنوبی کشور اصطلاحات مختلفی به ماهیگیری در اطلاق می شود که از جمله آنها می‌توان به جودر و گباب اشاره نمود.
این ماهی به دلیل دارا بودن باله ها و پره های زرد رنگ در زبان انگلیسی به یک یلوفین مشهور است.

محل زندگی ماهی گیدر

نواحی مختلفی در سراسر جهان در حال رسیدن به این نوع ماهی هستند که از مهمترین آنها می توان به شرق و غرب اقیانوس آرام در مناطقی از اقیانوس هند و اطلس اشاره نمود اما بیشترین آمارها درباره سواحل استرالیا گزارش شده است.
مهمترین ناحیه هایی که صید گیدر در آن رواج دارند می‌توان به کشورهای فیلیپین، اندونزی، تایلند، ونزوئلا ،مکزیک کلمبیا، اکوادور و اسپانیا اشاره نمود.

مشخصات فیزیکی ماهی گیدر

ماهی گیدر دارای طول متوسط ۱۵۰ سانتی متر است که تا حداکثر ۱۹۵ سانتیمتر نیز گزارش می شود.
دارای ظاهری دوکی شکل و کشیده است که به طور نامحسوس از طرفین فشرده می شود.
دو باله پشتی دارای فاصله بسیار کمی از هم بوده که مشتمل بر ۱۴ شعاع نرم است.

در بالهای که در نزدیکی مخرج قرار دارد ۱۵ شاعر نظر دارد که اولین کمان آبششی ها دارای ۳۵ خار بوده و به دنبال باله پشتی دوم عدد بالچه به دنبال باله مخرجی آن نیزه رفت تا ۱۰ عدد بالچه وجود دارد.
رنگ بدنه آن در پشت به صورت آبی متالیک بوده که وقتی به سمت شکم نزدیک می شویم رنگ تا حدودی زرد و نقره می گردد.به روی شکم آن دو خط منقطع عمودی قرار دارد.
این ماهی دارای استخوان بندی بسیار درشت بوده که به صورت صلیبی در راستای بین دو باله و عمود بر ماهی قرار دارند.

وضعیت انقراض ماهی گیدر

در آخرین گزارش های سازمان حفاظت از آبزیان و سازمانهای مختلف زیست محیطی این گونه از ماهی در نزدیکی تهدید قرار دارد.
بر اساس آخرین کنوانسیون محدودیت صید ماهی های تن(ICCAT) کشورهای مختلف و صیادان مجاز بایستی در محدوده های خاص و در احجام محدود اقدام به صید نمایند